Menekşe Kaya (1977) Menekşe semaha, tiyatroya meraklıydı. Günleri, Pir Sultan Abdal Derneği’nde geçerdi. Sosyal ilişkiler güçlü, özgürlüğüne çok düşkün bir genç kızdı. Kardeşi Koray’la birlikte evde saz çalar, semah dönerlerdi. Tiyatro topluluğunun en küçük üyesiydi Menekşe. Ankara da kendi gecekondularını kendileri yapmışlardı. O yıllarda Gecekondulara yönelik yıkımlar yaparlardı. Gecekonduları yıkılmasın diye geceleri kardeşi Koray ile […]
Koray Kaya (1981) Ankara ya taşındıklarında bir Gecekondu bölgesinde kendi evlerini kendileri yapmışlardı. Ayağında terlik, üzerinde atlet, öylece çıkıp çıkıp gecekondu inşaatına gelirdi. Koray ortaokul öğrencisiydi. Beş yaşında okuma yazmayı sökmüştü. Çok zeki, yetenekli bir çocuktu. Kendinden büyük çocuklarla, insanlarla kolaylıkla iletişim kurardı. Sait Metin çok sever, yanından bir dakika bile ayrılmazdı, şimdi de yan […]
Yeşim Özkan (1973) Yeşim, H.Ü. Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu öğrencisiydi. Küçüklüğünden beri ideali olan mesleğe ilk adımını yeni atmıştı. 1992 yılında Ankara Sanat Sahnesi’nde “Aç Sınıfın Laneti” adlı oyunda oynadı ve çok başarılı oldu. 1992 yılının Mayıs ayında Pir Sultan Abdal Tiyatro Topluluğu’na giriyor ve orada da çok başarılı oluyor. Pir Sultan Abdalı Anma Şenliklerine […]
Huriye Özkan (1971) Ankara doğumlu olan Huriye Özkan, Deneme Lisesi’ni birincilikle bitirdi. Gazi Üniversitesi Eczacılık Fakültesi’ne arkadaşı İnci Türk ile birlikte girdi, birlikte bitirdi. İkisi de Alevi kültürüne bağlı, üretme ve paylaşma bilinciyle yüklü iki çağdaş genç kız…Babası Ozan Hikmet ÖZKAN’ın kültürü, Annesi Münire ÖZKAN’ın terbiyesi ile yoğrulmuş, ilim ve irfan savaşçısı idi. Tiyatro topluluğunda […]
Handan Metin
Handan Metin (1973) Handan Metin 1973 Divriği doğumlu, Dört çocuklu bir memur ailesinin üçüncü çocuğu. 1992 yılında, ODTÜ Eğitim Fakültesi Biyoloji Bölümü’ne giriyor, ama gönlünde yatan aslan MİMARLIK’tı. “Tüm güzellikleri toplayıp uzun ince bir yola çıktım.” Diyen Handan METİN, Gülsün, Gülender ve Nurhan’la yakın akrabalar ve 4 kız Divriği Kültür derneği kadın komisyonunda çalışıyorlar. Kararlı, […]
Gülsün Karababa (1971) Tutmuş olduğu günlüğe “Kendi Kilidimi açacağım, kendimi aşacağım. Sıradan biri olmayacağım diye yazıyor ve Yarın Yanağından Gayrı Her Şey Ortak” diye devam ediyordu. Sanatçı bir ailenin sanatçı bir çocuğuydu. Babası Halk Ozanı Mehmet Ali KARABABA’nın kızıydı. Ellerine bakıp, “Ellerim Babamın Ellerine Benziyor” derdi. Babası Mehmet Ali Karababa Gülsün’ü Saz çalarken dinler ve […]
Gülender Akça (1968) Divriği’nin Şahin Köyünden Ankara’ya uzanan ve yine kendi toprakları Sivas’ta Madımak otelinde Sona eren 25 yıllık bir hayat Gülender AKÇA’nın hayatı. Abidin ve Sultan Akça’nın beş çoğundan dördüncüsü olarak dünyaya geldi. Babasının Divriği Demir Çelik işletmesinde işçi olarak çalışması nedeniyle ilk ve ortaokulu, Cürek kasabasında okudu. Daha sonra babası emekli olunca ailesiyle […]
Murat Gündüz (1971) Nazım’ın “YAŞAMAK BİR AĞAÇ GİBİ TEK VE HÜR / VE BİR ORMAN GİBİ KARDEŞCESİNE/ BU HASRET BİZİM” dizelerini dilinden düşürmeyen Murat bu dizeleri kendi yaşam felsefesi ile birleştirmişti. Ankara Üniversitesi Fizik bölümünde okuyordu. Sakin, hümanist ve sevgi dolu bir insandı. Çocukları sever onlarla vakit geçirir, her fırsatta onlarla oyun oynardı. Fenerbahçe hayranı […]
Belkız Çakır (1975) Dernek yöneticisi Kamber ÇAKIR’ın tek kızı Belkıs, çalışkan ve gayretli bir genç kızdı. Her şeyin mükemmel olması için uğraşıyordu. Bu mükemmeliyetçi yapısından dolayı lise de sınıf arkadaşları kendisine “MİSS KURUNTU” ismini takmışlardı. Kişilikli, yürekli, yetenekli, tuttuğunu koparan bir yapısı vardı. Sürekli kendisini geliştirme gayretini yetenekleri ile birleştirip, önce “Güne umut” müzik grubunun […]
Asuman Sivri (1977) 1977 yılının Mart ayında Ankara’da doğdu. Ablası Yasemin’in sakin kişiliğinin aksine son derece neşeli, cıvıl cıvıl bir yapısı vardı. Onun yanında olup ta onun enerjisinden etkilenmemek imkansızdı. Ablası ile beraber başladığı semah çalışmalarında henüz çocuk denilecek yaşta Semah eğitmeni olmuştu. Semah eğitmenliği işini büyük bir ciddiyetle yapar, sabahlara kadar farklı yörelerin Semahlarını […]
